Het belang van de vader-dochterrelatie

vader en dochter artikel De band tussen vader en dochter is een stuk kwetsbaarder dan die van moeder en dochter.

Een goede vader-dochterrelatie is heel belangrijk: meisjes die een slechte band met hun vader hebben, lopen veel vaker tegen psychologische problemen aan gedurende hun leven dan meisjes die een goede relatie met hun vader onderhouden. 

Hoe investeer je als man het beste in de band met je dochter en wat maakt de rol van de moeder in dit proces cruciaal?

Mama’s kind
Als ik aan ‘vroeger’ denk, dan denk ik aan mijn moeder. Hoe ze mijn handjes waste, hoe ze altijd op het schoolplein stond, hoe ze mij op schoot trok als ik huilde en hoe ze mij voorlas voordat ik ging slapen.

En mijn vader? Hoewel ik hele warme herinneringen aan hem heb uit mijn kindertijd, zijn ze niet zo leidend als die omtrent mijn moeder.
Zij was mijn zon, mijn maan en mijn sterren. Als zij zei dat het goed kwam, dan kwam het goed.

Die diepgewortelde intieme relatie kwam pas veel later tot stand met mijn vader, toen hij minder ging werken en heel bewust koos voor het ‘vader zijn’.

Het feit dat we als jonge kinderen vaak gemakkelijker een band opbouwen met onze moeder, is trouwens niet zo vreemd. We worden immers eigenlijk allemaal geboren als moederkindje.

Zij zet ons op de wereld, voedt ons, troost ons en zoekt vaak gedurende de dag intensief lichamelijk contact met ons (bijvoorbeeld door middel van borstvoeding).

Daarnaast krijgt zij (in Nederland in ieder geval) ook nog eens meer exclusieve tijd met ons als pasgeboren kindje dan onze vader (zwangerschapsverlof). De kans om een goede band op te bouwen met het kind wordt hierdoor al direct een stuk ‘gemakkelijker’ voor de moeder dan voor de vader.

Belang van de vader-dochterrelatie
Onderzoek wijst uit dat de kwaliteit van de vader-dochterrelatie vergaande consequenties heeft tijdens de ontwikkeling van zowel de dochter als de vader. De relatie tussen vader en dochter wordt vaak als ‘vanzelfsprekend’ beschouwd, terwijl dit niet het geval is. 
Deze band is over het algemeen een stuk instabieler en kwetsbaarder dan de band tussen moeder en dochter.

Juist om die reden is het belangrijk om vanaf het begin al intensief te investeren in deze relatie, door bijvoorbeeld na de geboorte extra vakantie te nemen, te helpen met voeden, lichamelijk contact te zoeken en vooral ruimte te maken als vader om het kind beter te leren kennen. Welke signalen geeft het af? Welke taal spreekt het?

Samen is beter dan alleen
Daarnaast is een actief vaderfiguur voor een meisje belangrijk omdat uit onderzoek blijkt dat de opvoedtechnieken van een man in sommige (positieve) opzichten anders zijn dan die van een vrouw. Juist de combinatie tussen deze twee is heel goed voor de ontwikkeling van het kind.

Anderzijds zijn de kwaliteiten die een vrouw vaak toegedicht worden (bijvoorbeeld communicatief, empathisch en zorgzaam), net zo goed aanwezig bij mannen. Het is dus niet zo dat een vrouw per se geschikter is om voor de kinderen te zorgen dan de man.

Wel is het belangrijk dat een vader ook bewust kiest voor het vaderschap. Voor een vrouw is het (mede dankzij hormonen) vaak bijna geen keuze om niet naar de signalen van haar kind te luisteren, terwijl een man veel minder getriggerd wordt door deze natuurlijke mechanismen.

Een vader-dochterrelatie kan altijd nog hersteld of verdiept worden
Het mooiste wat mijn vader mij ooit heeft gegeven, is zijn oprechte aandacht en zijn onvoorwaardelijke liefde. Dankzij mijn vader’s bewuste keuze om intensief voor mijn broertjes, zusje en mij te gaan zorgen, heb ik hem niet alleen veel beter leren kennen, maar heb ik ook nog eens heel veel van hem kunnen leren.

Er is voor mij dan ook tegen het einde van zijn leven geen onderscheid meer geweest tussen de instinctieve liefde voor mijn moeder als voor mijn vader. Het enige wat ik zou kunnen aanmerken is: had dit niet al veel eerder het geval kunnen zijn?

Bron

2015 - 2024 Vrouwtotaal