 |
Bij deze weer een van mijn levensgebeurtenissen. |
Koeien. Ik heb er wel iets mee.
Ofschoon ze niet moeders mooiste zijn.
Koeien. In ons vorige dorp waren er zat.
Als het warm weer was met de poten in het water.
Van een aan de weide grenzend vaartje.
Koeien. Onze dochter noemde ze ooit koe-en.
Als we op de fiets langs de weide reden.
Koeien. De Australische zijn niet gek op mij.
Sloegen op de vlucht wanneer ze mij zagen.
Als ik de weide van een vriend naderde.
Koeien. Met de kop omhoog als ze loeien.
Ze zijn mooi in al hun lelijkheid.
Koeien. Van fouten. In de krant(en).
Dat dan weer niet. Die koeien hoef ik niet.
Ik herinner me een tv-programma.
Pipo de Clown. Met de Dikke Deur.
De behoorlijk gezette circusdirecteur.
Die altijd riep: 'Pipo, koeien'!
Daar komt mijn liefde voor koeien vandaan.
Zo stel ik me tenminste voor.