 |
Het is een grote levensvraag met een vrij simpel antwoord. |
De eerste stap
Voordat we het antwoord op deze vraag zoeken, is het belangrijk dat we de vraag uitpluizen. Want in de vraag zit al direct een deel van het antwoord verstopt.
Er gaan een paar dingen mis als je deze vraag stelt. Om te beginnen: we gaan er blindelings vanuit dat het leven een doel heeft maar dat jij niet weet wat het is. En dat is een behoorlijke aanname om te maken.
Als het leven een doel heeft dan is dit doel door iets of iemand gesteld. Dat betekent dus dat er een eenheid is (noem het God, natuur,
het universum) die bepaalde wensen heeft en graag een bepaalde uitkomst ziet. Want als de uitkomst je niets kan schelen, hoef je ook geen doel te stellen.
Niet alleen dat. Als je leven een doel heeft dan kun je dit doel ook missen en kan je leven dus falen. Best heftig. Zeker als je bedenkt dat de meeste mensen geen idee hebben wat het doel van hun leven is.
Het betekent dus ook dat degene die het doel heeft gesteld (noem het nogmaals God, natuur, het universum) zijn/haar/het zin niet kan krijgen. Dat er dus een plan was, maar dat dit plan ook kan mislukken. Sterker nog, dat het vrijwel nooit loopt volgens plan. En dat diegene dus constant teleurgesteld achterblijft.
Wat vreemd is, want als je degene bent die het voor het zeggen heeft, is chronische teleurstelling waarschijnlijk niet waar je voor kiest.
Dus het leven heeft geen doel?
Er is één ding dat je duidelijk kunt observeren in je leven en dat is dat je bestaat. Je bent bewust. En dat is het voornaamste waar het leven zich mee bezig lijkt te houden: bestaan.
Het probleem is als we nadenken over het doel van ons leven, dan houden we ons bezig met de toekomst. Met de dingen die we zullen bereiken, de richting die we in moeten inslaan. Maar als je goed kijkt zie je dat dit niet is hoe het leven werkt.
Het leven dient zich alleen aan in het ‘nu’. Het is altijd nu. De straks die je ziet, bestaat alleen in je gedachten. Het is alsof je een Virtual Reality bril opzet en beelden ziet van een toekomst waarin je van alles hebt bereikt en een prachtig levensdoel realiseert. Mooie beelden, maar niets meer dan dat.
Je kunt je nog zover laten meeslepen door die dagdromen, het is en blijft nu. Je ervaart gedachten altijd nu. Net zoals alle andere dingen die je ervaart. Altijd als je iets ervaart is het nu.
Maar wat betekent dat dan voor mijn levensdoel?
Het betekent dat het doel van je leven geen heldhaftig verhaal is. Want dit soort verhalen bestaan alleen in gedachten. Het betekent dat het allemaal veel simpeler en basaler is.
Als het leven zich alleen aandient in het nu (wat het doet) dan betekent het dus dat een eventueel doel hier en nu moet plaatsvinden
(wat het doet).
Wat is datgene dat plaatsvindt in het nu? Bewustzijn. Dat is wat zich aandient in ieder moment. Je bent bewust en je ervaart je leven. Je ervaart sensaties, gedachten, spontane neigingen om dingen te ondernemen. Allemaal in het hier en nu, altijd.
Je zou kunnen stellen dat het bewust ervaren van je leven het doel van je leven is. Dat betekent dus dat bestaan genoeg is, dat er verder niets hoeft te gebeuren om een succesvol leven te hebben.
Bestaan is alles. Bewustzijn, meer niet. En ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik vind die observatie een stuk aannemelijker dan het idee dat je leven kan falen.
Ok, maar hier kan ik dus niets mee
Nee, dat snap ik. Je kunt er niets mee totdat je er wel iets mee kunt. En wanneer die tijd komt is dat blijkbaar het moment dat het moest gebeuren. Is er dan helemaal geen ander doel in het leven? Jawel. Maar opnieuw, het is misschien niet wat je verwacht.
Bestaan is alles: bewustzijn, meer niet. Prima. Dus hier ben je, je bestaat. Het leuke aan jou (en aan mij trouwens ook) is dat je helemaal uniek bent. Je hebt een unieke mix van eigenschappen, interesses, ervaringen, herinneringen en talenten. En deze mix kun je zien als jouw zaadje.
Een klein zaadje bevat alle informatie om een enorme boom te laten groeien. En jouw unieke persoonlijkheid bevat alle ingrediënten om een uniek leven te leven.
En als je een doel zou willen aanwijzen dan is dit wat je te doen staat in ieder moment: jezelf zijn en doen wat goed voelt. Meebewegen met je unieke eigenschappen en bewegen richting liefde in ieder moment.
Een appelboom wordt nooit een bramenstruik. Het kan vechten tegen die realiteit. Het kan de realiteit ook omarmen om de beste appelboom te zijn die hij kan zijn (wat dit ook mag betekenen).
Maar je begrijpt hoe dit voor jou uitpakt. Volledige zelfacceptatie, zelfliefde en meebewegen met wie en wat je bent. Werken met je talenten, met je unieke eigenschappen en doen wat goed voelt in ieder moment.
Dus ja, dat is wat ik zie. Geen doel, maar een doorlopend ontvouwen van een uniek leven. Met liefde kun je dit leven mooier, leuker en zinvoller maken. En dat is precies wat we hier doen samen. Maar het kan niet mislukken, tenzij je je gedachten ontzettend serieus neemt.
Aan de ene kant een vaag verhaal, maar aan de andere kant best logisch. En fijn ook. Het betekent namelijk dat je een beetje kunt ontspannen en kunt genieten van de rit, wat de rit ook brengt in dit moment.